Over J-S
 

Hallo, ik ben Jelly Senden (1958), het gezicht achter Jupiter-Support. Op de welkomstpagina heb je al het een en ander kunnen lezen over het werk dat ik onder de verzamelnaam Jupiter-Support in de wereld tracht te zetten. Maar ik kan me voorstellen, dat je ook graag wat meer over de persoon erachter zou willen weten. Daarom wil ik me hier graag voorstellen!

Van jongs af aan wist ik wat ik wilde met mijn leven: hulp bieden aan mijn medemens, bij voorkeur aan kinderen. En het liefst als kinderarts. Maar er zat ook een heel diep verlangen in mij om kinderen op deze wereld te zetten en deze fulltime groot te brengen. Als teenager heeft het me jaren gekost tot een goede studiekeuze te komen, waarmee ik beide verlangens in mijzelf kon verenigen. Die keuze resulteerde uiteindelijk in het besluit een medische studie aan me voorbij te laten gaan en te kiezen voor een studie over het leven, de biologie. Met mijn liefde voor het leven en de natuur, en mijn groene vingers was dat het beste alternatief. En het wás het beste alternatief: deze studie gaf me niet alleen inzicht in de grote verbanden van het leven, maar ook oog voor de details van het leven en de schoonheid achter de hele schepping. Zonder het zelf door te hebben, heb ik tijdens mijn studiejaren leren waarnemen.

Tijdens deze studiejaren in Utrecht ontmoette ik mijn levensmaatje Sef, waar ik al snel mijn kinderwens mee in vervulling mocht laten gaan. Het leven heeft ons drie prachtige zonen geschonken. Omdat het fulltime-aanwezig-zijn voor de kinderen voor mij altijd bovenaan gestaan heeft, heb ik gedurende de periode dat de kinderen klein waren veel vrijwilligerswerk gedaan o.m. als natuurgids bij het IVN en heb ik als leidster bij een kinderdagopvang samen met de kinderen vele uren gesleten. Een periode van grote vreugde.

Toen onze jongste zoon naar de basisschool ging was voor mij de tijd aangebroken mijn vleugels weer wat meer in de buitenwereld uit te slaan. Opnieuw stond ik voor een keuze: zou ik toch nog iets in de medische richting gaan doen of koos ik voor iets heel anders. Ik koos er voor een bloembindstersopleiding te volgen om me volledig op de schoonheid van het leven te kunnen richten, i.p.v. me bezig te houden met het willen oplossen van verstoringen. Opnieuw had ik niet door, dat ik hiermee een fundamentele keuze maakte die diep door zou werken in de rest van mijn leven. Het werken in de bloemsierkunst vergrootte mijn vermogen de schoonheid in de schepping waar te nemen en die middels de bloemen over te dragen. Het gaf mij heel veel positieve energie, waarmee ik de vele -niet altijd eenvoudige- uitdagingen die het leven me op dat moment bood, volledig aan kon.

Door een verhuizing raakte de bloemsierkunst na een paar jaar op de achtergrond. Hard werken met veel spanningen vanuit de buitenwereld maakte dat mijn lichaam op 39-jarige leeftijd bijna helemaal op was. Het voelde zo op, zo moe en het zat letterlijk zo vast aan alle kanten, dat ik me bijna niet voor kon stellen dat ik me ooit weer 'de oude' zou voelen. Maar mijn besluit er voor mijn man en kinderen te willen zijn, gaf me de kracht een zelfgenezingsproces in gang te zetten. Een intuďtief proces van circa twee maanden, waarbij ik voetje voor voetje met goede voeding en veel rust de geblokkeerde energie weer in beweging bracht. Daarnaast zocht ik de blokkades in mijn lichaam op met -zo bleek later- acupressuur door mijn handen intuďtief het werk te laten doen.

Dit zelfgenezingsproces zou ik nooit hebben kunnen doorlopen zonder de aanwezigheid van mijn man en de diepe vertrouwensbasis in het leven die ik meegekregen heb van mijn ouders, die er ieder op hun eigen manier altijd voor mij zijn. Voor ik aan het proces van pijn opzoeken begon, heb ik de hulp van mijn man ingeroepen door hem te vragen er voor mij te zijn (gewoon door nog geen wedstrijden op vrijdagavond te gaan volleyballen!). Zijn onvoorwaardelijk aanwezig zijn heeft mij een diep inzicht verschaft in wat we voor elkaar kunnen betekenen puur door er voor elkaar te zijn en vervuld mij met een diepe, onbenoembare dankbaarheid.

Na dit zelfgenezingsproces wilde ik niets liever dan aan mijn medemens overdragen dat we onszelf kunnen genezen. Opnieuw rees de vraag: welke studie moet ik hiervoor als ondergrond nemen. Het werd de klassieke homeopathie (Meppel). Na mijn uitputting eerder leek het voor mij een verademing om mensen middelen aan te kunnen bieden waar energie in zat, zodat ik niet van me zelf zou hoeven te geven!! Binnen drie maanden na aanvang van de studie werd me duidelijk dat het allemaal heel anders in elkaar zat en zit. Door de homeopathie kwam ik er achter, dat we helemaal geen energie (van ons zelf) kunnen geven. We kunnen alleen maar energie doorgeven door de energie door ons heen te laten stromen. We kunnen alleen maar een kanaal voor de levensenergie zijn en het enige wat we hoeven te doen is ons open te stellen voor deze stroom van universele levensenergie.

Het vermogen om deze energie vrij te laten doorstromen, werd me als donderslag bij heldere hemel op de dag van de lente in het voorjaar van 1999 (terug)gegeven. Nood breekt wetten en voor je kind ga je door het vuur. Dat was bij mij ook het geval. Toen het vuur mij heel erg na aan de schenen werd gelegd tijdens ziekte van een van onze kinderen en ik op het punt stond professionele hulp in te roepen, werd mij binnen 24 uur een helpende hand toegestoken, waarbij het licht bij mij doorbrak en ik tot het inzicht kwam dat we allemaal in staat zijn en zelfs geboren zijn om de universele levensenergie ongehinderd door ons heen te laten stromen. Door er te zijn en je niet op de verstoring te richten (*), die je telkens uit de verbinding haalt en die maakt dat de levensenergie niet meer vrij kan stromen, kunnen we ieder op onze eigen manier vorm geven aan het leven vanuit heelheid. En daarmee zíjn we helend.

Door de jaren heen heeft het leven mij vervolgens in vele ontmoetingen en diverse opleidingen met eenvoudige methoden en technieken kennis laten maken, die bij mijn eigen ervaringen pasten en die ik nu aan mijn medemens over kan dragen, zodat ze die zelf in hun dagelijkse leven toe kunnen passen, zoals ik ze ook aan heb mogen wenden binnen mijn eigen leefsituatie. Methodieken die het mogelijk maken er te zijn voor je kinderen, je partner, je ouders, vrienden, e.a. Waarmee je ze onvoorwaardelijk kunt ondersteunen in hun groeiprocessen. Die bijdragen aan het verbeteren van je eigen welzijn en dat van de mensen (wereld) om je heen. Ik pas ze niet alleen toe in ontmoetingen tijdens privé-sessies als 'helpende hand' bij zelfgenezing, maar draag een aantal ervan ook over in cursusvorm om zoveel mogelijk mensen met de eenvoud en de helende werking ervan in aanraking brengen.

(* een diepe wijsheid die mijn moeder mij van jongs af aan overdraagt)

« Top
 
  Disclaimer